ผลงานของ จอน ราฟแมน เกี่ยวข้องกับผลกระทบทางสังคมและการดำรงอยู่ของเทคโนโลยีต่อชีวิตมนุษย์ Deluge นำเสนอการตีความใหม่ของสภาพแวดล้อมผ่านความจริงเสมือนที่คลี่คลายออกมาในรูปของฉากภาพหลอนในวันสิ้นโลก ซึ่งประกอบด้วยคลื่นยักษ์ ร่างกายที่ถูกทรมาน และภูมิทัศน์ในยุคหลังมนุษย์ ประสบการณ์ความจริงเสมือนในพื้นที่เฉพาะนี้ควบรวมงานประติมากรรมครึ่งตัวสองงานจากผลงานในซีรีส์ New Age Demanded ซึ่งได้แรงบันดาลใจมาจาก “ความต้องการ” สำหรับรูปใหม่ในบทกวี Hugh Selwyn Mauberly (๒๔๖๓) ของ เอซรา ปอนด์ ซีรีส์ชุดประติมากรรมครึ่งตัวซึ่งใช้เทคโนโลยีการขึ้นรูปสามมิติในการพรรณนาถึงลักษณะเฉพาะของยุคสมัยดิจิทัล ผ่านการแปลงสภาพทางเทคโนโลยี

ผลงานนี้ยึดเกาะตัวมันลงในอาณาบริเวณทางกายภาพ ซึ่งที่สุดแล้วได้แสดงเราถึงภาพลวงของโลกาวินาศ โดยที่ร่างกายของผู้ชมและจุดศูนย์กลางของแรงโน้มถ่วงถูกควบคุมโดยการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นของความจริงเสมือน ในขณะที่ผืนใต้เท้าเรากำลังร่วงหล่น กระเพาะของเราก็เคลื่อนที่ไปพร้อมกันด้วย มันคือจินตนาการของปัจจุบัน และอนาคตที่ส่งผลกระทบต่อกายภาพของเราผ่านเพียงรูปภาพ สิ่งที่ไม่ได้อยู่ ณ ที่นั้นไม่เพียงแค่ถูกมองเห็น แต่เราสามารถรู้สึกถึงมันได้จากการมองเห็นมัน งานชิ้นนี้จึงเป็นเสมือนหน้าต่างบานเล็กๆ ที่แย้มไปสู่โลกใบอื่น ได้กลายเป็นโลกของเราระหว่างระยะเวลาของมัน ในขณะที่สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ได้ถูกจำกัดผ่านแท่นสักการะบูชา รูปลักษณ์ที่ยึดเหนี่ยว ชิ้นงานของราฟแมนไว้กับความเป็นจริง ได้บ่งชี้ถึงจุดเริ่มต้นของการเดินทางไปสู่ความเร้นลับ คลุมเครือ แต่ปรากฏอยู่ทุกแห่งหนของความเป็นจริง